Boeken
Hieronder volgt een aantal boeken, dat voor mij belangrijk en inspirerend is. Met ter illustratie korte gedeelten, die innerlijk beweging brengen. Bij inspiratie ontstaat immers een verlangen om iets van onszelf tot leven te brengen.
“Beter hadden durven weten..”. uit “Kom hier dat ik u kus” van Griet op de Beeck
“We staan elke dag op, doen wat van ons verwacht wordt, en gaan dan weer slapen, en dat noemen we leven. We saboteren onszelf zonder het te beseffen, omdat we nadoen wat ons ooit is voorgedaan, en dan denken we dat het zo moet gaan. En ondertussen organiseren we de dingen zo, dat we geen tijd hebben om stil te staan bij dat wat we ten diepste voelen. We vergeten wat we waard zijn en durven niet te geloven dat we het goeie wel degelijk verdienen. We vinden het makkelijker te berusten bij ons leed, om onszelf te troosten na de pijn, dan te kiezen voor wat ons echt gelukkig zou maken…We doen altijd maar voort, en dan worden we oud, en dan voelen we het tot in onze gewrichten, dat de dingen eigenlijk niet kloppen, dat er iets anders mogelijk was geweest, als we beter hadden durven weten. Maar dan vinden we dat het te laat is…Zo jammer eigenlijk, zo verschrikkelijk jammer”.
“Een waarachtige kring is een kring van vertrouwen”, uit ‘Het licht en de korenmaat’ van Hans Wopereis
“Zo kan een kring alleen dan als kring functioneren, als de deelnemers bereid zijn om keer op keer hun verdedigingsmechanismen los te laten en de ander in geen geval als vijand te benaderen. Vertrouwen in jezelf, in elkaar en in dat lege, scheppende middelpunt. Daartoe moet je in staat zijn om op te merken wanneer je jezelf stiekem toch weer aan het bewapenen bent en moet je vervolgens je vizier toch weer openen. Zelfs op het moment dat een ander naar jou vijandig wordt. Daar hoort ook bij dat je bereid bent te luisteren naar je collega’s op het moment dat zij jou aanspreken. Dat is natuurlijk niet altijd even gemakkelijk. Dat is zelfs op gezette tijden heel confronterend. Maar bovenal is het een voorrecht om zo te mogen werken”.
“Worden wat in je besloten ligt”, Uit “Anima mundi” van Susanna Tamaro
“Maar hierin, in deze paar kubieke millimeter materie (zaadje, DL) zit alles. Het is samengebalde energie en het programma voor een groeiproces….Veel mensen raken ontroerd bij wijde open vlakten, bij de bergen of de zee. Alleen dan voelen ze zich verbonden met de adem van het heelal. Mij overkwam altijd het tegenovergestelde. Juist in kleine dingen ervaar ik het duizelingwekkende mysterie van het oneindige.
Het zaad van de kalebas (bovenstaande foto) bijvoorbeeld kun je eten of in de grond stoppen. In het eerste geval gebeurt er niks, maar in het tweede ontwikkelt zich, in een paar maanden, een enorme plant, met zijn bladen neemt hij de hele tuin in beslag. Het lijkt wel een toverplant en tussen de bladen verschijnen kalebassen. Ze zijn rond, glanzend. Als je ze openmaakt, hebben ze de kleur van de onderstaande zon. Daarna sta je stil en vraag je je af waar dit alles vandaan komt. Het is heel moeilijk om het terug te voeren op zo’n nietig zaadje. Maar er was een programma, snap je? De taak van dat kleine dingetje was om juist dat oranje licht te worden dat besloten zit in die schil.
We zijn allemaal op de aarde gestrooide zaadjes, dat vergeten we vaak.”
“Als je het bewustzijn als een meer voorstelt..”, uit “Yoga als levenskunst” van B.K.S. Iyengar
Als je jouw bewustzijn als een meer voorstelt, zijn er primaire golven van het bewustzijn aan de oppervlakte van het meer. Deze zijn gemakkelijk waar te nemen…De secundaire golven zijn anders. Die stijgen op vanaf de bodem van het meer. De bodem van het meer is zanderig en als je in je leven teleurstellingen hebt moeten verwerken maakt de rimpeling aan de oppervlakte een golf die naar de bodem gaat. De rimpeling versterkt dan ongemerkt de zandbank, zodat het bergje teleurstelling groeit. Daardoor ben je vaak teleurgesteld of droevig, want de zandheuvel op de bodem zendt secundaire golven uit..Zo voelt iemand die veel teleurstellingen heeft meegemaakt zich waarschijnlijk in welke situatie dan ook vatbaar voor teleurstellingen (kan ook gaan om andere emoties zoals kwaadheid, prikkelbaarheid etc.).
Iedereen streeft ernaar vrij te zijn. Niemand wil graag gemanipuleerd worden door onzichtbare krachten, maar dat is precies wat de zandbanken in het onbewuste doen. Prikkels van de bewuste oppervlakte schieten pijlsnel door de lagen van het meer naar beneden en botsen op niet in kaart gebrachte zandheuvels, die secundaire gedachtegolven veroorzaken. Deze stimuleren op hun beurt gedrag dat zowel reactief als ongeschikt is. Het gaat er dus om de ongewenste, ingesleten patronen te identificeren, onderkennen en stap voor stap te veranderen. Ze eerst omzetten in positieve, en vervolgens in helemaal geen gewoonten.